|
TASYÒ:
NGAYON NA BA ANG BUKAS
SA HABILIN NG PANTAS?
Kabanata
13:
Anong
'Jury'???
Tumutol
ang isang reporter, “But that’s a good question to ask! Medyo
out of order nga lang yata. But he is the moderator and he did not
rule himself out of order, so… can the jury take that into
consideration?”
Si
Prof. Aguila naman ang nagpuyós. “Ano bang ‘jury’ ang
pinagsasasabi mo??? Presscon lang sabi ito, eh! Anyway, I am going
ahead with my presentation. Please don’t anybody interrupt me
again, pati po kayo, with all due respect, Dr. Margallo! Para
matapos na itong…”
Pero
humirit pa ang reporter. “Question! Sabi mo, Ma’am, lolo sa
tuhod ni Miss Padilla ang nagtago niyang manuscript. May
pinirmahan ba at sinumpaan ang sinuman para patunayang ganoon nga
ang nangyari, under risk of being cited for perjury? Ano talaga
ang pinanghahawakan n’yo na luma na ngang talaga ang dokumentong
iyan? May papel ba
kayong tatayo sa korte?”
Naimbyerna
na nang todo si Prof. Aguila.
“I
am not entertaining any questions now as I just said. Itutuloy ko
muna itong… sige, okay, okay! Papatulan ko na rin nga muna
‘yang tanong mo. Ano ang pinanghahawakan namin tungkol sa
pinagmulan ng manuscript? Ang salita ng Lola Tinay ni Liza
Padilla. Sa kinalakhan kasi niya’y mapanghahawakan pa ang salita
ng mga tao, sabi nga, may isang salita sila, at sabi nga sa
Kartilya ng Katipunan ni Emilio Jacinto, ‘sa taong may hiya,
salita’y panunumpa.’
“Ang
kinasanayan ng mga kababayan natin noong unang panahon, lalo na sa
mga probinsya, ay ang pagkakaroon ng isang salita, ng marangal na
pangungusap. Nagpapakatao pa sila noon! Ngayong halos wala nang
karangalan laluna sa mga cities, kahit isandaan pang beses
pirmahan at sumpaan ay maaari pa ring sinadyang kasinungalingan,
kahit nasa pirmadong mga balita sa dyaryo… o laluna nga kung
balita sa dyaryo! Anyway, this honor-system framework is seriously
being considered for adoption by promoters of oral and local
historiography. In a recent conference at De LaSalle…”
Pinutol
siya ni Dr. Margallo, “May I remind Prof. Aguila not to insult
the members of the press during a press conference like this one?
Let’s have some decorum and common sense here…
Mabilis
ang sagot ni Prof. Aguila: “And I suggest that you
infuse some order in this forum, Dr. Moderator, that’s the first
common sense point we need here! The honorable judge has not been
sensitive to the gravity of meticulous work I had to do on this…
allowing all my efforts to be… grossly insulted…”
nagsimulang gumaralgal ang tinig niya… “insulted by questions
shot out-of-order by that reporter as allowed by the
‘honorable’ moderator…” Nagtaas na siya ng boses. “Ayoko
na! Bakit pa ba ako nag-aabalang magpaliwanag sa inyo???”
Sinikap
siyang kalmahin ni Dr. Regalado. “Prof. Aguila!”
Ayaw
namang kumalma ng propesora. Bigla siyang tumayo. “ Moreover,
I want to declare that I am walking out right now. Kalokohan na
ito! Dr. Margallo, hilaw pa ito! The school’s prestige and your
own standing here can be better served if we…
aw, never mind!”
Naglakad siya patungo sa paglabas.
Nakikiusap
na si Dr. Regalado. “Prof. Aguila! Please come back to your seat
and finish your presentation!”
“Tapos
na ako, Sir! Ayoko na! And please don’t subject Miss Padilla to
the same shabby treatment…
Mabuti pa siguro, Liza, lumabas ka na rin…” at umabot
na siya sa pintuan. Pagkalabas niya’y
pabagsak pa niyang isinara and pinto.
May isang reporter namang humabol pa ng isang kuha kay
Annie pero sarado na ang pinto nang napakislap niya ang flash ng
kanyang dalang camera,
Sumunod
ang isang maikling tensyonadong katahimikan. Binasag ito ng
malambing na tinig ni Vice President Abad, na may pilit na ngiti
habang nag-aalok… “We have more coffee for all!” bigla
siyang napasulyap sa maraming tao sa auditorium. “I mean, to all
media people in this press con. Plus you, Miss Padilla, and...”
Nagsalitang
muli si Dr. Regalado. “Our press conference will continue,
ladies and gentlemen, we still have Ms. Padilla, and I hope she
will not be driven to walk out by the same lousy moderating that
irritated our first resource person. Napaigtad ang katawan ni Dr.
Margallo pero di siya kumibo. Wala namang damdamin sa mukha ni
Liza.
“So,
Miss Padilla, dumirecho na kaya tayo sa chronology of events. In
brief, paano tayong nakarating dito? Paanong nag-umpisa ito?
Dati ka na bang interesado sa pagbabasa ng alibata?” “Lumaki
po ako sa California at Junior High School na ako nang umuwi sa
Pilipinas ang pamilya. Doon ako unang nakakita ng mga Pinoy
artwork na may mga nakalagay na tinatawag nating ‘alibata.’
Doon nagsimula ang interes ko. Natuwa kasi ako’t meron din naman
pala tayong malalalim na ugat sa ancient indigenous culture.
Pagdating ko sa St Mary’s high school, naghanap ako ng
references pero halos wala akong makita. At that time, nahihiya pa
nga ako sa sarili ko. Pinay ako pero mas alam ko pa nga noon ang
history ng mga Amerikano kaysa sa history natin. Yon… ganoon po
nagsimula.”
Magsasalita
ako ngayon kahit na iniwan na ako ng aking guro – napilitan
siyang lumabas dahil sa kawalang-galang ng ilang narito.
Nag-decide ako to stay and make a presentation, dahil sa
malaking kahalagahan ng mensaheng na-discover namin. Kailangan
talagang makaabot ito sa mga taong…
Ipinaramdam
agad ni Dr. Margallo na napakabilis niyang mainip. “Why don’t
you go straight to the point, Miss Padilla?”
Patuloy
si Liza… ”di na marunong na …”
Humirit
pa si Margallo. “The reporters here have hectic schedules, you
know!”
“…
talagang magpakatao, at makipagkapwa-tao.
As we all just witnessed, biktima kanina lang si Propesora
Annie Aguila, isang kagalang-galang na guro ng paaralang ito kahit
wala pa siyang titulo ng doktorado.
*
* *
|
Kabanata
