TASYÒ: NGAYON NA BA ANG BUKAS SA HABILIN NG PANTAS?

 Kabanata 5: 

Kathang-isip ang Noli?

Sa mga sandaling iyon, may mga kausap din si Dr. Regalado. Nag-iisip pa lang ng pakana si Dr. Margallo, ginagawa na niya ang mas mahusay pa—totoong journalists ang mga kausap niya. Sa dulo ng masinsinang paliwanagan, nagtanong siya sa mga kaharap.

“Maliwanag na ba? Sa press conference namin bukas, lahat ng mga itatanong n’yo, pan­suporta sa mga sasabihin ko. Ako nang ako ang mapipilitang sumagot dahil sa akin ninyo itutuon ang lahat ng inyong mga tanong.”

Saglit siyang tumawa, bago nagpatuloy. “At kapag isusulat na n’yo ang mga report na isa-submit n’yo, syempre bida ang ‘skwela namin at bida syempre… hehehe!... ako!”

“Solb yan, Sir, madali lang ‘yan! Maníng-maní lang sa ’min ’yan!”

“Pa’no yan, Sir? Ngayon na ba yung pampagana namin o bukas na?  Sana, ngayon na!

“Huy, ano ka ba? Baka akalain ni Sir, envelopmental tayo!”

“Oo nga, bahala na siya d’un, kung bibig­yan tayo o hindi!” saway rin ng isa pang reporter, sabay hingi ng dispensa kay Dr. Regalado, “Pagpasensyahan n’yo na ‘tong isang ‘to, Sir, bago pa lang kasi naming kasama ‘to, eh!”

“Ano bang bukas pa ang kuwan…? Ngayon na! ‘Kala n’yo ba nalimutan ko? O, heto…” at kinuha niya sa attaché case ang ilang sobreng puti. “…pampagana n’yo ‘yan! May bonus pa ‘yan bukas depende sa performance n’yo! O sige, kailangan ko nang bumalik sa office ko.”

*   *   *

Magtatakipsilim na. Naroon na nama’t magkatabi sa mahinang pag-uusap sina Liza at Orly sa hardin ng kampus kung saan sila nakita ni Prof. Annie Aguila noong nagdaang umaga. Katatapos pa lang magkwento ni Liza sa mga pangyayaring nakapalibot sa mahiwagang mensaheng natuklasan niya sa Laguna.

“Natatakot akong masalang sa press confer­ence  bukas, dahil  ni  hindi  nga  namin  hawak  ang manuscript o artifact na ‘yon. Malamang mag-i-imply sila o baka iduduro pa sa akin na imbento ko lang ‘yon. Pati nga laman ng mensahe, mahiwaga, eh!”

“Talaga! Binabanggit ang characters ng isang nobela, na isang work of fiction!”

“Na sabi naman ni Rizal, based sa totoong mga pangyayari at totoong mga tao! At mapapatunayan daw niya ‘yon. Pero siguro naman, binago niya ang mga pangalan ng mga totoong taong pinagbatayan. Pero doon sa manuscript, eh…”

“Eh talaga namang tiyak na inimbento lang ang message na iyan! At dahil di naman ikaw ang umimbento, at malamang na di rin yung cousin mo, eh sino? Kailan? At para naman kaya sa anong purpose???”

Napabuntong-hininga at sandaling tumahimik si Orly bago nagpatuloy sa pakikisimpatya. “Ang hirap talaga ng siwasyong napasok n’yo ni Prof. Aguila, ano? Naiipit kayo sa pagbabanggaan ng malalaking bato dito sa Universal! At ang wildcard factors dito, yung judgment ng Committee of Experts, ng National Historical, at ng media people. Maglalabu-labo na sila bukas. At papaikutan nila ng santambak na ipu-ipo si 'Darna,' ang love ko, at ang kanyang propesorang si ‘Yoda’!”

Di kumikibo si Liza. Pero napangiti siya nang mabanggit ang pantas ng Star Wars.

Nagpatuloy si Orly. “Ang kailangan bukas sa eksenang ‘yan, isang knight in shining armor para iligtas ka sa gulo, isang Luke Skywalker… isang tunay na Jedi… ako!”

“At ano naman ang magagawa mo?”

Halos bulong ang sagot ng binata. “Ewan ko… basta gusto kong makatulong sa ‘yo. Ang problema mo ay problema na natin! Hindi na kasi ikaw at ako ngayon na magkakanya-kanya pa ng buhay. Tayo na ngayon, di ba?”

“Ayan ka na naman! ‘Tayo’ ka na naman ng ‘tayo’, wala ka namang maisip na maitutulong… hay, nako, tigilan mo muna ang ganyan, ha! I’ll go through this na lang and… basta, bahala na!”

“Di ba, pwede naman kitang tulungan man lang na mag-worry?”

“May maidudulot bang maganda yun?” Nakangiti si Liza sa pagtatanong niya.

Pero di nakita ‘yon ni Orly na tila nagdamdam. Bigla siyang tumayo, at walang lingun-lingong nagsabi ng “Sige, solohin mo’ng problema mo! Wala naman pala akong silbi d’yan! Ipapagdasal na lang kita!”

Sabay alis.

Hindi na siya hinabol o tinawag pa ni Liza. Lalo’t nakita niyang papalapit si Dean Regalado.

“Sir! Good evening po!”

“Good evening din! Ano, bukas na tayo haharap sa publiko. Yang press people, mga proxy yan ng publiko, at madalas eh nagiging cruel sila sa mga pagtatanong. Pero dapat kang magpakatatag para huwag maligaw ang usapan. Do it for yourself and the school! Do it for whoever wrote that message a long time ago. Just narrate how you found it, sabihin mo yung initial analysis ninyo ni Professor Aguila, at ako na ang bahala sa iba pang sasabihin. May mga kakampi naman tayo sa mga reporter na darating, you don’t have to worry at all.”

“Pero, Sir…

”Miss Padilla, nag-usap na tayo nang ilang beses tungkol sa apprehensions ninyo. No way are we going to back out!  Pagkakataon  nang  mapatampok natin ang Universal--, I mean, that message. Maganda ang content niya, dapat talagang mai-media!”

“Kasi, Sir, yung hawak lang natin…”

“Enough!” pagmamatigas ng  dekano, just make sure that you have the entire manuscript at notes mo sa pagkakasunud-sunod ng mga nangyari. Trust me!”

*   *   *

nakaraan   itaas   susunod

 THIS PAGE HAS BEEN VISITED   TIMES SINCE IT WAS UPLOADED ON MARCH 26, 2010.